SOCIALE HUISVESTING OOSTENDE

De opgave voor de hernieuwbouw van negen sociale huurwoningen voor senioren werd via de Winvorm-procedure uitgeschreven door de Oostendse Haard.

Het terrein ligt op het raakpunt van het Westerkwartier en de Nieuwpoortsesteenweg. Het westerkwartier voor de ruimere geschiedenis van de sociale huisvesting in Vlaanderen belangrijk omdat het één van de eerste realisaties was waarin men zich afzette tegen de grootschalige hoogbouwwijken. De Nieuwpoortsesteenweg is meer gericht op toeristen waarbij de handelszaken focussen op passanten. 

Het project heeft een signaalfunctie als poort naar het waardevolle Westerkwartier. De volumetrie sluit aan op de hoge bebouwing van de Nieuwpoortsesteenweg enerzijds en de laagbouw van het Westerkwartier anderzijds. Richting de Steenweg wordt de volumetrie slank en verticaal gericht, als een vriendelijke aankondiging van de wijk. In de vertrapping richting de woonwijk lag de kans voor een gedeelde en goed bezonde buitenruimte waar de bewoners elkaar kunnen ontmoeten.

Net zoals in de originele visie voor het Westerkwartier ligt de nadruk van het project op identiteit, herkenbaarheid, leefbaarheid en kleinschaligheid. De roomwitte bakstenen gevel wordt verrijkt met helmgrasgroene glazuurstenen. Het is een thema dat we ook terugvinden in de 19^e-eeuwse burgerwoningen in Oostende.  De gekleurde plint, gestreepte rollagen en dakranden geven het gebouw een herkenbare en domestieke uitstraling. De inkompartij is gekenmerkt door een dieperliggend rood-zwart schrijnwerkgeheel. De vertrappende groene bakstenen met dieperliggend rood-zwart schrijnwerk verbijzondert de inkompartij. 

De neon-sculptuur van beeldend kunstenaar Dennis Tyfus ‘both slept longer than intended’ situeert zich op de gevel naar het terras, loodrecht op de rooilijn, op de overgang tussen collectief en publiek. De sculptuur herinnert aan de bloeiende uitgangscultuur van Oostende in de jaren ’70 en is tegelijk een zacht gebaar naar de bewoners.