THOMAS MORE FEESTZAAL MECHELEN

Aan één lange zijde opent de zaal zich naar het binnenplein van de campus. De relatie met het plein is niet ideaal, maar ingrijpen in de ramen kan niet meer. Een wat onhandige luifel houdt de zaal op afstand van het plein. De eerste ontwerpbeslissing gaat over daglicht. De luifel wordt wit geschilderd, behalve op plekken waar geen zonlicht komt. Die krijgen een heel donkere groene kleur. De schuine lijn maakt het verschil tussen licht en schaduw expliciet en heeft tegelijkertijd het effect dat de zaal vanaf het plein specifiek zichtbaar wordt, een aanduiding krijgt.
De hoeken worden verdergezet in het grondplan. Twee gordijnen die diagonaal door de ruimte lopen, zorgen ervoor dat de zaal op verschillende manieren kan ingedeeld worden. Een gordijn maakt ruimte. Etymologisch verwijst het woord gordijn naar het Latijnse cohortem, een omsluiting of binnenplaats, en die betekenis wordt in het project in Mechelen ten volle uitgevoerd. Verschillende scenario’s zijn mogelijk. Met de gordijnen weg is het één grote zaal, voor evenementen of feesten, maar een onderverdeling in drie kleinere ruimtes om bijvoorbeeld inschrijvingen te organiseren behoort ook tot de mogelijkheden.

De vormgeving van de gordijnen is heel bijzonder, doordat ze diagonaal verdeeld zijn in twee kleuren, eerder kleurschakeringen, en niet van plafond tot vloer lopen, maar kniehoog hangen, zoals gordijnen in ziekenhuiskamers om bedden af te sluiten.
De nieuwe gepolierde betonvloer is diagonaal ingezaagd met de noodzakelijke uitzetvoegen, aansluitend op de richting van de gordijnen. De vloer is zo verdeeld in vlakken, die om en om een verschillende hoogglans krijgen.