VUURBERG MACHELEN

Ons ontwerp voor een kantoorgebouw op de Vuurbergsite in Machelen haalt zijn kracht in de eerste plaats uit het grondplan. Het gebouw opent zich vervolgens tot een ingenieus verticaal volume met verdraaide gevel. In een eerste stap worden de stedenbouwkundige randvoorwaarden gebruikt om de maximale footprint te bekomen. Vervolgens wordt die footprint gerationaliseerd en uitgezet op een grid van 8,10m x 8,10m. Binnen de grillige vierzijdige basisvorm blijkt de diagonaal de grootste oppervlakte te genereren voor een standaard kantoorvloer. In drie stappen, door drie keer schuin het grondplan bij te snijden, blijft een typekantoorvloer over, waarvan de hoogte wordt bepaald door de aanvliegroutes van de luchthaven. Op het terrein in kwestie komt dat neer op een hoogte van ongeveer 51 meter. Het volume is volledig gegenereerd door het grondplan.
Op de onderste lagen is het gebouw te breed om voldoende licht binnen te halen. Twee atria zorgen verticaal voor licht en lucht. Een roltrap begeleidt de optimale beleving van de hoogte van het atrium. Hij slingert door de atria van de ene daktuin naar de andere. Van verdieping +8 tot +12 heeft het gebouw de typische eigenschappen van de kantoorvloer. De gevel sluit aan op de versmalling van het grondplan, maar ontwikkelt zich geleidelijker. Op de benedenverdieping ligt de gevel in het raamvlak, met brede stroken draagstructuur en dikke vloerplaten die de ramen zwaar omkaderen. Elke verdieping hoger betekent meteen ook een verfijning van de gevelstructuur, die eindigt bij vijf ranke terrassen op de vijf hoogste niveaus. De ramen zijn er niet meer zwaar omrand, maar trekken er de aandacht naar buiten. De structuur staat haaks op het raamvlak, niet meer in lijn. De gevel plooit open. Elke hoek is anders, elk vlak verschilt. De beweging in het volume en de gevel van het gebouw is niettemin subtiel. Het is een blokvorm die lichtjes uit verband hangt, bij elke stap, bij elke verandering van het licht een andere aanblik heeft.
Door het volume in drie stappen richting standaard kantoorblok te brengen, ontstaan drie driehoekige daktuinen die het volume in schijven verdelen en breedte genereren, een horizontale vlucht naar de buitenlucht. Ook de bovenste rand van het gebouw vormt een aparte schijf, gekenmerkt door alzijdige balkons. De complexe verhouding tussen binnen en buiten zet zich af tegen het hermetisch gesloten glazen gordijn van het typische kantoorgebouw.